Van horen zeggen

Onze reis start in Gent, trein op trein af naar Geel. Daar wachten op ons een camper, gypsy Vic, boer Herman en hond Lien op ons in de Velodroomstraat. Geen beter begin voor ons avontuur!
In het duister van de nacht vertrekken we om drie dagen later met hevige regen het warme huis van Dafina, mama van iedereen, te bereiken in 'the heart of Bucovina'!

De volgende ochtend zijn de onheilspellers in de lucht verdwenen, na een stevig ontbijt (en dit zal niet het laatste, noch het stevigste zijn) kunnen we eraan beginnen.
Het is hier schoon dat staat vast maar Louise zal vandaag niet alleen haar eerste dag op de fiets doorbrengen; we bevinden ons nog in de bergen wat betekent... ook haar eerst col wordt ons onder de wielen geschoven.
Een opengebroken weg met camions en opwaaiend stof, een overvloed aan beton als een schreeuw in het landschap, banen een weg naar Europa. Maar maken het ons flink lastig. Vnauit de bergen dalen wij af(jihaaa!) naar het heuvelland van Moldova.'s Avonds, paard en kar, mannen met zeisen, het simpele leven, zo schoon zo broos, Braiesti.
Dag 2 kiezen wij voor de witte banen op de kaart, wat betekent grintwegen, naar afgelegen dorpen:
Manolea, een Lipovenendorp met bierdrinkende boerinnen en Russische baardemannen.
Uda, waar we in de schaduw van een boom van een lief vreemd ventje een schaal pruimentijd krijgen.
en voorbij Iorcani, een eenzaam zonnebloemkloppend vrouwtje in de schijnbaar eeuwige velden.
In Iasi worden we heerlijk ontvangen bij Marius familie, een veel te vroege thuiskomst van een reis die eigenlijk nog moet beginnen... Up to Moldova!!!